බන්දුල ජයසිංහ අපේ දීර්ඝකාලීන මිත්‍රයෙකි. අපනයන සංවර්ධන මණ්ඩලයේ සිය උසස් රැකියාව අතහැර දමා සිය බිරිඳ ලක්මාලි හා බිළිඳු පුත් සුපුල් ද රැගෙන කැනඩාවට පැමිණියේ සිය එකම පුතුගේ අනාගත අධ්‍යාපන කටයුතු ගැන දුර දිග බලා ගත් තීරණයට අනුවය. බන්දුල අපට හමුවන්නේ එසේ ටොරොන්ටෝවට පැමිණ සිටියදීය. අනතුරුව ඇල්බටා ප්‍රාන්තයටත් ඉන් කලකට පසුව නිව්ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ් (Newfoundland) වෙතත් යන්නේ වෘත්තීය කටයුතු සඳහාය.
කැනඩාවේ විශ්ව විද්‍යාල කිහිපයක අධ්‍යාපනය හැදෑරූ සුපුල් අවසන් වරට අධ්‍යාපනය හැදෑරුවේ නිව්ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ් හි මෙමෝරියල් (Memorial )විශ්ව විද්‍යාලයේ දී ය. වෛද්‍යවරයෙකු වීමේ අභිලාෂයෙන් අධ්‍යාපනය හැදෑරූ සුපුල් ඒ කඩඉම සාර්ථකව නිමකළේ මීට නොබෝ දිනකට පෙරය. ඔහුගේ අධ්‍යාපන විෂය ක්ෂේත්‍රය වූයේ Behavioural neuroscience and biochemistry ය.
ඔහුගේ පුත් සුපුල් වතුර අසල ගල් මතට ලිස්සා වැටී දිනකට පසු බන්දුල ජයසිංහ ෆ්ලැට්‍රොක්හි සෝදිසි කිරීමේ සහ ගලවා ගැනීමේ මෙහෙයුමක් අසල සිටගෙන සිටියි. (ටෙරී රොබට්ස් / සීබීසී)
සිය අවසන් විභාගයට සාර්ථකව නිම කිරීමේ සතුට විඳීමට තරම් සුදුසු පරිසරයක්ද පසුගිය බදාදා සුපුල් හා බන්දුල විසූ පළාතට තිබුණි. සිසිර සමයක් වූ එදා හිරු බැස යාම රාත්‍රී 10ත් පසුවන තෙක්ම පමාවූ ‘මූසලකම’ සෞන්දර්යයෙන් වසාගත් දිනයක් විය. සුපුල්, බන්දුල, මව චන්දිමා ලක්මාලී, පොදුවේ ඔවුන් විඳින සතුට බෙදා හදා ගනු වස් නිව් ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ් හි ෆ්ලැට් රොක් (Flatrock) වෙරළ තීරයේ ඇවිදින්නට ගියේය. ඔවුන් සමඟ ඔවුන්ගේ සුරතල් බල්ලා ද විය.
බල්ලා කැටිව මුහුද අද්දරට යන විට බන්දුල එතරම් අද්දරට නොයන ලෙස කීප විටක්ම සුපුල් වෙත කෑ ගසා පවසා ඇත.
නමුත් සුපුල් ඉරණම් ලෙස අද්දර ගල් තලාව වෙත ගොස් වාඩි විය. එහෙත් අවාසනාවට ඒ ගල් තලාව ලිස්සන සුළු එකක් බව සුපුල් දැන සිටියේ නැත. ඔහු පහළට ලිස්සා ගියේ සිය දෙමව්පියන් බලා සිටිය දීමය. ඔවුන් මහ හඬින් කෑ ගැසූහ. සුපුල් ලිස්සා යන විට ඇල්ලූ සෑම ගලක්ම එකසේ ලිස්සන සුළු විය. මුහුදට ගසාගෙන ගිය ඔහු බේරා ගැනීමට දෙමව්පියන්ට කළ හැකි කිසි දෙයක් නොවීය.
”තාත්තේ උදව් කරන්න.” කියනවා බන්දුලට ඇසී තිබිණ. ඒ සුපුල් දෙමව්පියන් ඒ දරුවාගෙන් ඇසූ අවසන් වචන පෙළයි. බල්ලා බැඳ තිබූ දිගු රැහැන්පට ගලවා මුහුදට දැමුවත් ඊළඟ රළ පැමිණ සුපුල් රැගෙන ගොස් ඔවුන් භාරයට ගත්තේය.
ගොරබිරම් Flatrock මුහුද විසින් සඟවා ගත් සුපුල් සොයා කැනේඩියානු වෙරළාරක්ෂක නෞකාවක් වන Gander හි 103 සෙවුම් සහ මුදාගැනීමේ බල ඇණියේ හෙලිකොප්ටරයක් සහ ශාන්ත ජෝන්ස් හි රාජකීය නිව්ෆවුන්ඩ්ලන්ඩ් Constabulary නිලධාරීන් මේ ලියන අවස්ථාවේ දී ත් සෙවීම් කටයුතු වල නිරත වේ.
බන්දුල හා ලක්මාලි දෙමාපියන් වශයෙන් දකිමින් සිටි සුබ සිහිනය විනාඩි කිහිපයක් ඇතුලත විනාශ වී ගියේ එෙලසිනි.
සුපුල් ක්‍රීඩාවටද අධ්‍යාපනයටද එකසේ දක්ෂකම් පෑවේය. සුපුල් යොවුන් ගුවන් නියමුවෙකු ලෙස ඇල්බටා ගුවන් සේවා අධිකාරියෙන් ලබාගත් ගුවන් යානා පැදවීමේ බලපත්‍රයකටද හිමිකම් ලද්දෙකි. ( Air cadet and pilot, a Duke of Edinburgh award winner) ඔහුගේ දක්ෂකම් ගැන කැනේඩියානු පුවත්පත්වල ද වරින්වර පළ වී ඇත.
බන්දුල පවසන්නේ ,තව නොබෝ දිනයකින් සුපුල් වෛද්‍යවරයෙකු වී ”දේශ සීමා නැති වෛද්‍යවරුන්ගේ” (Doctors Without Borders) සංවිධානයට බැඳී ලොව පුරා අහිංසක ලෙඩුන්ට ප්‍රතිකාර කිරීම ඔහුගේ අරමුණ වූ බවයි.
”ඔහුට තිබුණේ සුන්දර හදවතක් සහ ආත්මයක්. තමාට ලැබෙන වැඩිපුර මුදලක් වේ නම් ඒවා දුප්පතුන්ට බෙදා දෙන බව අපේ පුතා කිව්වා. සුපුල් හැමදාම හිතුවේ තමා ගැන නෙවෙයි අනුන් ගැන.” බන්දුල CBC මාධ්‍යවේදීන් සමග පැවසීය.
සහන සේවකයින් අහසින් සහ මුහුදින් ගොරබිරම් මුහුද බිලිගත් පුතා සොයද්දී බන්දුල අනෙකුත් දරුවන්ට මෙසේ ආයාචනා කරයි ”දරුවනි, කරුණාකර ඔබේ දෙමව්පියන්ට ඇහුම්කන් දෙන්න. ඔවුන්ගේ උපදෙස් නොතකා හරින්න එපා. එදා එතනට යන්න එපා කියන දෙමව්පියන්ගේ උපදෙස පිළිපැද්දා නම් අපේ පුතා තවමත් අප අතර.”
සුපුල්ගේ වියෝව අද දවසේ කැනඩාවේ කතා බහ වෙන ප්‍රධානම මාතෘකාවන් අතර එකකි. ශ්‍රී ලාංකික අප සියල්ලෝම වේදනාවෙනි. සුපුල්ගේ පවුල අපගේ අත්‍යන්ත හිතවතුන් වීම නිසා අපට දැනෙන වේදනාව දෙගුන තෙගුන වූ එකකි.
සුපුල් පුතනුවනි, ඔබට නිවී සැනසුනු සසර ගමනක් වේවා!
-චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර
